Jonge groene spechten hebben, zoals je op de foto kunt zien, een rood petje op.
Deze specht heeft pech en is vast komen te zitten in een net. Gelukkig hebben we oplettende leden die de vogels bevrijden als dit gebeurt.
Groene specht, foto Helen Lind (lid)
Groene specht, foto van Helen Lind (lid)
Op de linker foto de groenling samen met een ringmus op de voedersilo, in het midden samen met een vink vrouwtje en rechts de groenling samen met een koolmees.
Vinkvrouwtje met groenling, foto Helen Lind (lid)
Ringmus en groenling, foto Helen Lind (lid)
Groenling en koolmees, foto Helen Lind (lid)
Groenling ouder met aan beide kanten een jong in de avondzon, foto Helen Lind (lid)
De haas lijkt oppervlakkig wel een beetje op het konijn, maar heeft grotere oren en langere ledematen. Het is een op de tuin met wisselend plezier geziene gast. De haas kan zich door zijn lange lichaam ver uitstekken, om zo hoog mogelijk aan de bast van jonge fruitboompjes te knabbelen.
Haas, foto van Helen Lind (lid)
De kleurrijke halsbandparkiet, is op deze foto bijna onzichtbaar door zijn groene schutkleur. Helen schrijft: “Boven mijn hoofd zat hij met een walnoot in zijn poot lekker te knoeien. Ik kreeg van alles en nog wat op mijn hoofd, zo ontdekte ik deze schoonheid!”
Niet iedereen is even blij met deze exoot op onze tuinen. Hij pikt met zijn snavel een gat in de appels en peren, maar eet ze verder niet op. De vrucht gaat hierdoor natuurlijk wel rotten, erg jammer.
De halsbandparkiet smikkelt van een walnoot, foto Helen Lind (lid)
Heggenmus, foto Helen Lind (lid)
De huismus neemt een bad, foto Helen Lind (lid)
Huismus, foto Helen Lind (lid)
Deze knobbelzwaan ligt nog heerlijk te slapen bij zonsopgang.
Slapende knobbelzwaan, foto Helen Lind (lid)
Voorkomen
Een vrij schaarse standvlinder die vooral in de zuidelijke helft van het land wordt waargenomen. De laatste jaren komen er ook steeds meer meldingen uit de rest van Nederland, tot aan de Waddeneilanden toe. Het aantal exemplaren per jaar wisselt. Pas op om deze rupsen te beschermen. Laat ze niet eindigen op de composthoop bij het “winter “klaarmaken van de tuinen. Veel rupsen worden dan per ongeluk op de composthoop gegooid!
Habitat
Diverse biotopen, waaronder ruderale terreinen en kruidenrijke graslanden.
Waardplanten
Vooral peen (ook de gecultiveerde vorm); daarnaast ook andere schermbloemigen, zoals bevernel, engelwortel, pastinaak en venkel.
Rups van de koninginnepage op de in het najaar nog bloeiende venkel. Foto van Helen Lind (lid)
Koninginnepage, foto van Bea Koetsier (lid)
Er komen veel verschillende soorten mezen voor op de tuin.
Op de linker foto zien we koolmezen en een pimpelmees samen aan de pinda-cake, op de rechter foto een koolmees en een staartmees.
De kool- en pimpelmezen zijn holen-broeders, of broeden in nestkasten.
Koolmezen en pimpelmees, foto van Helen Lind (lid)
Koolmees en staartmees, foto van Helen Lind (lid)
Het koolwitje (Pieris rapae of brassicae) dankt zijn naam aan de kool die ze verkozen hebben tot lievelingshabitat. Vroeg in het jaar komt hij ook voor op judaspenning en herderstasje, om zich later naar de kool te verspreiden.
De rupsen van het groot koolwitje voeden zich vooral met de buitenste koolbladeren en verorberen systematisch het bladgroen, enkel de zware nerven blijven over.
Remedie:
Door de koolplanten af te dekken met vliesdoek kun je het leggen van de eitjes voorkomen.
